Dożynki

Dzięki zaangażowaniu gospodyń z Kokuszki, stowarzyszenie mogło zorganizować smaczne stoisko na Dożynkach Województwa Małopolskiego w Piwnicznej. Chętnych na lokalne specjały nie brakowało.

Dziadki kokuszczańske

29 lipca odbyło się posiedzenie Rady ds. Produktów Tradycyjnych Działającej przy Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego. Rada ta została powołana do merytorycznej oceny wniosków o wpis na ministerialną Listę Produktów Tradycyjnych. Delegacja z Kokuszki: Pani Kinga Cieślikowska, Pani Grażyna Skoczeń i Pani Renata Izworska przedstawiły Radzie wniosek o wpis na Listę Produktów Tradycyjnych Dziadków Kokuszczańskich. Nasze przedstawicielki musiały  przygotować potrawę do degustacji dla członków Rady w celu oceny walorów smakowych, oraz omówić pochodzenie produktów i sposób przygotowywania Dziadków Kokuszczańskich. Pozytywnie oceniony podczas posiedzenia Rady wniosek został przesłany do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, gdzie ostatecznie zostanie podjęta decyzja o wpisaniu produktu na listę.

Dziadki kokuszczańskie

Proste potrawy z ziemniaków i mąki są powszechne w kulinarnej tradycji Karpat od przełomu XVIII i XIX w., kiedy to dwory oraz władze austriackie, chcące zapobiec częstym na tych terenach klęskom głodu, rozpropagowały w górskich wsiach uprawę ziemniaków. Dziadki, czyli kluski z zaparzanej masy ziemniaczano-mącznej są jednym z tradycyjnych dań ziemniaczanych, znanych także u Łemków i w północnej Słowacji. W Piwnicznej i jej przysiółkach, Dziadki były popularne co najmniej od lat 20. XX w. Z relacji mieszkańców Kokuszki i Piwnicznej wynika, że w miejscowej tradycji kulinarnej potrawa była zna już dwa pokolenia wcześniej. Było to danie bardzo proste, robione z produktów pochodzących z własnego gospodarstwa: ziemniaków oraz mąki, w dawniejszych czasach jęczmiennej lub owsianej, grubo mielonej na domowych żarnach i dla oszczędności słabo odsianej. Być może stąd wzięła się nazwa potrawy – kluski były szorstkie jak zarost u dziadka. Tanie, szybkie do przygotowania, do tego syte, szczególnie jeśli omaszczone skwarkami, polane śmietaną lub posypane bryndzą, były powszechnie podawane na obiad, a odsmażone - także na kolację.